25/4/25
Persoonlijke verhalen op de piste – waarom ik deze rubriek start
Sinds januari ben ik actief als algemeen bestuurslid bij SWG-Nederland. Al tijdens mijn eerste kennismaking met SWG raakte ik diep onder de indruk van de moed en vastberadenheid van alle deelnemers, begeleiders, recreanten en mede-bestuursleden. Ieder verhaal dat ik hoor, bevestigt dat een beperking geen barrière hoeft te zijn voor avontuur en het beleven van onvergetelijke momenten op de piste.
Deze maand deel ik voor het eerst mijn eigen verhaal.
Hoewel de details van mijn allereerste momenten in de sneeuw vervaagd zijn, is er wel een verhaal over mij, wat me altijd is bijgebleven:
Mijn eerste wintersport was, toen ik drie jaar oud was. Mijnouders vertelde mij het volgende over mijn eerste skivakantie in Oostenrijk: Ik werd voor het eerst naar een skiklasje gebracht. Ik vond dat schijnbaar vreselijk, omdat ik alles bij elkaar jankte. Wel zo hard, dat iedereen mij op de piste kon horen. Toen zelfs de skischool mijn moeder verzocht, dat het misschien maar beter was om mij niet meer te brengen, koos mijn moeder ervoor om me mee de lift in te nemen. Ze hield me vast en skiede samen met mij de piste af. Die ervaring was de overstap van enorm verdriet naar een stralende lach die niet meer van mijn gezicht afging, tot het einde van de dag en we niet meer gingen skiën. Opnieuw krijste ik weer alles bij elkaar, omdat ik terug de piste op wilde.
Ik denk dat daar al op zeer jonge leeftijd het zaadje is geplant voor een levenslange passie. Maar pas veel later ontdekte ik wat skiën óók kan zijn – voor mensen voor wie dat helemaal niet vanzelfsprekend is. Ik kan me dan ook simpelweg niet voorstellen dat ik dat nooit meer zou kunnen doen. Die gedachte vind ik vreselijk, want skiën is voor mij niet alleen een sport, maar een bron van plezier, gezelligheid en vrijheid.
Mijn eerste week met SWG – een ervaring om nooit te vergeten
Als je al vanaf je derde jaar skiet, denk je dat je alles op de piste wel zo’n beetje hebt meegemaakt. Maar mijn allereerste week met SWG Nederland heeft me echt diep geraakt. Niet door de sneeuw, de zon of de bergen, maar door de mensen.
Mijn eerste week met SWG Nederland kwam dan ook echt wel bij mij binnen. Ik dacht dat ik wist wat me te wachten stond. En ik wist dat het bijzonder zou zijn, maar niets had me kunnen voorbereiden op de kracht, de vreugde en de verbondenheid die ik daar heb meegemaakt. Zitskiërs die ondanks fysieke beperkingen met een lach van oor tot oor samen met een begeleider de pistes af dalen, zelfs als ze een keer vallen.
Wat me het meest is bijgebleven? Dat plezier écht voorop staat. Er werd gelachen, soms gehuild (van geluk of ontroering), maar vooral volop genoten.
Er waren ook momenten dat zelfs ik stil werd. Dat ik tranen in mijn ogen had van ontroering. Omdat ik zag wat het met iemand doet om mee te kunnen op wintersport. Momenten dat iedereen er voor elkaar was, gewoon omdat dat even nodig was. De enorme saamhorigheid, iedereen is er voor elkaar, ongeacht niveau of beperking.
Paul onze materiaalman, die beide vakanties meegaat en die ’s ochtends eerder naar de piste vertrekt en daar alle zitski’s alvast gaat klaarzetten – met een muziekje erbij en vooral een grote glimlach, altijd weer. De commissie leden die in Italië ervoor zorgen dat alles zoveel mogelijk in goede banen loopt. Pim die meegaat naar Oostenrijk en die zelf in een zitski zit en super goed zelfstandig kan skiën, deelnemers begeleid en les geeft, die in het bestuur zit en waar ik zelf enorm veel mee gelachen heb. Wendy die het secretariaat beheert en zo enorm veel voorbereidingen treft voor de vakanties, alle begeleiders die vrij nemen van hun werk en een week lang volledig in het teken staan van de deelnemers en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Wat ik daar voelde, heeft me veranderd.
Sinds die week weet ik het nog zekerder dat ik me hier met hart en ziel voor wil inzetten.
Vanaf mei start ik een maandelijkse nieuwe rubriek met interviews.
Met deze nieuwe maandelijkse rubriek wil ik prachtige, persoonlijke verhalen een podium geven. Verhalen van deelnemers, begeleiders, recreanten of bestuursleden. Iedereen die betrokken is bij onze skivakanties heeft een uniek verhaal en dat verhaal mag zeker gehoord worden.
En geloof me: het zijn stuk voor stuk indrukwekkende, inspirerende verhalen die raken. Ze laten zien hoeveel kracht, doorzettingsvermogen en vreugde er schuilt in iedereen die met ons mee gaat op wintersport. Hiermee wil ik ook de zichtbaarheid vergroten van mensen met een beperking en laten zien dat wintersport – of je nu zelfstandig wilt leren zitskiën of samen met een begeleider, vrienden en familie de pistes afgaat–absoluut mogelijk is.
Mijn motivatie is helder: iedereen verdient een geweldige wintersport. Dat maken we met z’n allen mogelijk.
Laat je elke maand verrassen door de mensen achter én in de zitski – vanaf mei te lezen op onze website!
Heb je vragen, neem gerust contact met me op.
